ارزیابی حمل دستی بار در کارگاه های ریخته گری شهر همدان با استفاده از جداول اسنوک

زمینه و هدف: قرارگیری کارگران ریخته­گری درمعرض خطرات ارگونومیکی ازجمله وزن بیش ازحد در وظایف حمل دستی بار (mmh) می­تواند آنها را درمعرض ریسک ابتلا به ناراحتی­های اسکلتی-عضلانی قرار دهد. برای تعیین وزن مجاز بار روش­های مختلفی وجود دارد که جداول اسنوک یکی از قدیمی ترین آنه است. لذا این مطالعه باهدف ارزیابی شیوع این ناراحتی­ها و بررسی وضعیت حمل دستی بار کارگران ریخته­گری با استفاده از جداول اسنوک صورت پذیرفت.   روش بررسی: این مطالعه مقطعی برروی 50 کارگر ریخته­گری شاغل در تمامی 5 وظیفه حمل دستی بار شامل بلند کردن/پایین آوردن، حمل کردن، هل دادن/کشیدن انجام گرفت. پرسشنامه نوردیک و جداول فشرده اسنوک برای جمع­آوری داده­ها مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 16) صورت پذیرفت.   یافته­ها: ناراحتی­های مچ دست (%84)، کمر (%74) و گردن (%72) متداولترین ناراحتی­های اسکلتی ـ عضلانی در یک سال گذشته بودند. یافته­های حاصل از جداول اسنوک حاکی از وجود اختلاف معنی­دار بین وزن مجاز و وزن اعمال شده در وظایف بلند کردن و پایین آوردن بار (05/0> p ) و همچنین بین نیروی مجاز و نیروی اعمال شده در وظایف کشیدن و هل دادن بار بود (05/0> p  ). در مجموع در اغلب موارد وزن اعمال شده از وزن توصیه شده بیشتر بود.   نتیجه­گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه، مداخلات ارگونومیکی می­بایست برروی طراحی مجدد وظایف حمل دستی بار، بهبود شرایط فیزیکی محیط کار و فراهم نمودن ابزارهای ارگونومیکی معطوف شود.